รีวิวหนัง The Fallout (2021) บาดแผลที่ไม่อาจมองเห็น และเสียงสะท้อนของความสูญเสีย

The Fallout เป็นมากกว่าภาพยนตร์ดราม่า แต่มันคือภาพสะท้อนของปัญหาสังคมที่เกิดขึ้นจริง ภาพยนตร์เลือกนำเสนอประเด็นเกี่ยวกับผลกระทบของความรุนแรงในโรงเรียนผ่านมุมมองของวัยรุ่นที่ต้องรับมือกับบาดแผลที่ไม่มีใครมองเห็น หนังต้องการสื่อสารถึงประเด็นสำคัญหลายด้าน เช่น

• ผลกระทบทางจิตใจของผู้รอดชีวิต: แม้ว่าผู้รอดชีวิตจะมีชีวิตอยู่ แต่พวกเขาต้องใช้ชีวิตภายใต้ความทรงจำที่เลวร้ายและความหวาดกลัวที่ติดตัวไปตลอด หนังแสดงให้เห็นว่า แต่ละคนรับมือกับความเศร้าโศกแตกต่างกันไป เวด้าเลือกที่จะปิดกั้นตัวเองจากความรู้สึก ขณะที่นิคเลือกที่จะแสดงออกและต่อสู้กับระบบ
• การกดดันทางสังคมในการ “ก้าวต่อไป” – สังคมคาดหวังให้เหยื่อสามารถเดินหน้าต่อไปได้อย่างรวดเร็ว แต่สำหรับคนที่ต้องเผชิญกับเหตุการณ์เลวร้าย “การเดินหน้าต่อไป” ไม่ใช่เรื่องง่าย เวด้ารู้สึกว่าการกลับไปใช้ชีวิตตามปกติเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ เพราะทุกอย่างรอบตัวเธอเปลี่ยนไปแล้ว
• ปัญหาการกราดยิงในโรงเรียนและการควบคุมอาวุธปืนในสหรัฐฯ – ภาพยนตร์ไม่ได้ชี้นิ้วกล่าวหาฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งโดยตรง แต่เลือกที่จะสะท้อนให้เห็นว่าปัญหานี้ยังคงเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า และผู้ที่ได้รับผลกระทบมากที่สุดคือผู้บริสุทธิ์
• ความสัมพันธ์ระหว่างผู้รอดชีวิต: เวด้าและมีอาที่เคยเป็นเพียงคนรู้จักกันผิวเผิน กลับกลายเป็นเพื่อนที่เข้าใจกันมากที่สุดหลังจากผ่านเหตุการณ์นี้มาด้วยกัน หนังสะท้อนว่าบางครั้งมิตรภาพเกิดขึ้นจากสถานการณ์ที่ไม่คาดคิด และการมีใครสักคนที่เข้าใจความเจ็บปวดของเรา อาจเป็นสิ่งที่ช่วยเยียวยาจิตใจได้ดีที่สุด