รีวิวหนัง 404 Run Run (2024) เมื่อโลภนำพาให้มาเจอกับ..ผี

นครอบ (ซันนี่) นายหน้าขายอสังหาริมทรัพย์ที่เต็มไปด้วยความโลภและเล่ห์เหลี่ยม ดันเจอโรงแรมร้างริมทะเลที่ชื่อว่า “สุขีนิรันดร์” ซึ่งว่ากันว่าเป็นสถานที่ที่ผีเฮี้ยนที่สุดในเขต เขาเห็นโอกาสทองในการพลิกฟื้นทรัพย์สินเก่าจนกลายเป็นโรงแรมสุดหรูเพื่อขายโกยกำไร

แต่ปัญหาใหญ่คือ—มันไม่ใช่แค่โรงแรมร้างธรรมดา เพราะวิญญาณเจ้าของโรงแรมอย่างลลิตา (นนน กัญญาวีร์) ยังคงวนเวียนอยู่ และไม่ได้ต้อนรับผู้บุกรุกด้วยน้ำใจแม้แต่น้อย! จากนักปั้นอสังหา นครอบจึงต้องกลายเป็นนักวิ่งหนีผีแบบไม่ได้ตั้งใจ พร้อมเจอเหตุการณ์สยองขวัญสุดคาดเดาที่มาพร้อมมุกตลกสุดปั่น และการตามล่าความจริงเบื้องหลังโรงแรมแห่งนี้ที่เขาอาจไม่อยากรู้เลยจริง ๆ

ผู้กำกับ พิชญะ จารุสบุญประชา สร้างสมดุลระหว่าง “ความกลัว” กับ “ความตลก” ได้ค่อนข้างลงตัว ไม่ใช่การเอาผีมาขายเฉย ๆ แต่เลือกจะเล่าเรื่องผีผ่านบริบทของ “ความโลภมนุษย์” และ “ความผูกพันที่ตัดไม่ขาด” ซึ่งทำให้หนังมีพล็อตที่น่าติดตามมากขึ้น

ฉากสยองมีจังหวะลุ้นจริง แต่อย่าหวังว่าจะหลอนหนักแบบ The Medium หรือผีไทยคลาสสิก เพราะเรื่องนี้ “เล่นกับคนดู” ตลอดเวลา — ทั้งมุก ทั้งจังหวะการหลอก ทั้งความพีคที่บางทีก็หลุดโลก แต่นั่นแหละคือเสน่ห์ของหนังเรื่องนี้